Panama

Hola allemaal,

Ik typ dit nu vanuit Panama! De dag na mijn vorige sailmail zijn we met alle leerlingen, Sam en Chantal op survival gegaan. We voeren in 3 lichting met de bijboot naar niet heel groot eiland. En wat heel gaaf was was dat we in dit hele kleine stukje al een dolfijn en vissen tegen kwamen. Op het eiland woonde maar een gezin en verder niemand. En het was zo mooi toen we aan land stapte. Het eiland stond vol met palmbomen, het zand was echt wit en het water was super helder. Op het eiland hing iedereen zijn hangmat tussen wat palmbomen en werden er hutten gebouw. Nadat ook ik een goed plekje had ging ik een beetje rond kijken. Bij het water lagen super veel mooie schelpen en stukjes koraal. Ik verzamelde er wat van en legde deze mij mijn backpack. De jongens hadden ook een heel groot visnet meegenomen naar het eiland. Hiermee vingen ze al heel snel een vis, later een haai en daarna zels nog een haai. Het waren kleine haaitjes maar toch. Het was wel heel lastig om ze dood te krijgen. De huid was namelijk echt heel sterk. De eerste keer lukte het Sam zijn kop er in een keer af te hakken met de manchettie(weet niet precies hoe je dit schrijft maar dat is zo'n heel groot mes zwaard achtig ding) de tweede haai was nog sterker. Zijn kop wilde er maar niet af, uiteindelijk lukte het wel maar was er wel een oog van de haai uitgeplopt. Hier heeft Sam later ook nog een haatmail over gekregen omdat we het niet op een diervriendelijke mannier hadden gedaan blablabla. Ja het lukte ons gewoon niet anders hadden we het ook wel goed gedaan. Hierna besloot ik om even een stukje te snorkelen. Er was best wel wat te zien. Zo lagen er van die gave schelpen en als ik die oppakte dan kon ik er zo een beestje in zien zitten. In de avond aten we rijst met bonen, de vis en haaitjes. Om het ergens uit te kunnen eten hadden we allemaal een kokosnoot open gemaakt en deze uitgehold. Dit was nu ons bakje voor de komende dagen en eten deden we verder met onze vingers. Wat later op de avond zag ik nog een grote schelp lopen over het land, toen ik beter keek bleek het een heremietkreeft!

De volgende twee dagen waren echt super leuk. Een beetje zwemmen en schelpen verzamelen. Ook had de familie die er woonde puppy's van drie weken oud, deze mochten wij knuffelen wat echt super schattig was. In de middag gingen we ook nog in kleine groepjes een stukje varen. Sam bracht ons dan naar een koraalrif naast het eilandje waar we konden snorkelen. En wat was dit mooi niet normaal. Het was nog mooier als op Dominica. Gewoon een beetje drijven en kijken naar het koraal en de vele vissen. Als ik dan iets heel gaafs zag dook ik naar beneden en zwom ik echt bijna op het koraal. In de avond hadden we zelfs popcorn wat iemand als verrassing mee had genomen. Plotseling kwam er die avond zelfs nog vuurwerk van het eiland wat heel gaaf was. De volgende dag was ook weer heel leuk maar het was wel fijn om weer terug te gaan. Ik was helemaal slap en moe omdat ik de afgelopen dagen niet erg veel gegeten had dus de poffert die aan boord voor ons klaarstond had nog nooit zo lekker gesmaakt. Toen bleek dat Clara ook nog eens lasagne had gemaakt was iedereen super blij.

2 dagen na de survival vertrokken we naar Panama! Om kwart voor 5 werd ik wakker gemaakt omdat ik wacht had. Samen met de rest van de wacht maakten ik het hele schip vaarklaar. Dat betekend dat er nergens meer dingen los of zonder antislip mat mogen staan. Ook moesten we weer veiligheidsnetten op worden gehangen en werden de zeilen uitgepakt. Nadat we helemaal klaar waren werd het anker opgehaald en voeren we weg. Een aantal zeiltjes werden meteen gezet. Daarna kreeg ik ontbijt en was de wacht voorbij. Ik besloot school te doen maar werd echt meteen al zeeziek. We voeren namelijk een hele nare koers waardoor we flink bewogen. Al snel moest ik dan ook naar buiten rennen om mijn ontbijt aan het water te doneren. Ja dat was dan weer wat minder, omdat ik ook erg moe was ging ik maar even slapen. Later die dag rond 4 uur kwamen we al aan. Het anker ging erin en we konden zwemmen!

De komende dagen was ook nog het een en ander gebeurd. De watermaker was kapot gegaan, vanaf dat moment konden we niet meer douchen of wassen. Het douchen zou in het water springen worden en wassen zou gewoon dikke pech zijn. Ook gingen er 3 crewleden weg. Dit waren Wessel, Chantal en Clara. Met Clara heb ik echt heel lang wacht gelopen dus dit vond ik echt super jammer. Ook Wessel en Chantal waren super gezellig dus het was super jammer dat deze 3 weggingen. Gelukkig komt Clara weer terug op de Azoren en zullen Wessel en Chantal op 16 april op ons staan te wachten. Als groep hadden we een afscheidsliedje en een leuk boekje gemaakt als afscheidscadeautje. Gelukkig waren er wel ook al weer nieuwe bemanningsleden. Jet kenden we al, dit is de vriendin van Sam en zij is super gezellig. Iedereen schreeuwd dan ook dat Jet er was toen het bootje in de avond aan kwam varen. Mensen kwamen er zelfs hun bed voor uit. Ze stapte het bootje uit en iedereen was super enthousiast. Beetje zielig was dat ook Philippe er uit stapte maar niemand kende hem nog dus dat was een beetje awkward. Hij had nog nooit op zee gezeild en Sam had hem één keer gesproken dus ook niemand had maar enige verwachtingen van die dit was. Ook kwam nog Janneke aan boord, tot nu toe komt zij mij heel gezellig over. Ik ben benieuwd hoe het zal zijn met de nieuwe bemanning.

Gisteren heb ik ook nog vrije tijd gehad. We kregen onze telefoon en werden na de lunche aan land gedropt. Mijn groepje ging gelijk op zoek naar een supermarkt voor een simkaartje. Onderweg werd er al drie keer 'beautifull' of 'wauw + zucht' naar ons geroepen. We grapten er al over dat we hier echt een soort godinnen waren ofzo want echt de hele dag werden we van alle kanten aangekeken en werd er naar ons geroepen. Maar goed de simkaart hadden we en deze werkte super goed. Ik kon alle socials weer bijwerken en zelfs bellen met beeld. Verder zijn we nog naar een supermarktje en een winkeltje geweest waar ze leuke omslagdoeken hadden die je als jurk of rok kan dragen. Deze kocht ik en met nog wat souvenirs was ik helemaal geslaagd. Om 6 uur werden we weer opgepikt en naar het schip gebracht waar iedereen zijn aankopen liet zien en de eerste erachter kwam dat zij haar eigen simkaartje kwijt was. Gelukkig heb ik die van mij wel nog veilig in mijn portemonneetje zitten.

Verder merk ik wel dat ik de corona nu wel een beetje zat begin te worden. Omdat we met zo veel mensen dicht op elkaar zitten moet je binnen een mondkapje op en moeten we ook wel een beetje afstand houden. Ik mis het dan ook wel om gewoon even iemand een knuffel te geven want normaal werd er best veel geknuffeld als iemand het even zwaar had of gewoon als je hete ven nodig had. Maarja het is nu eenmaal zo en we gaan nog zien het de rest van de reis gaat zijn. Gelukkig hebben we wel het goed uitzicht dat we over een paar dagen op eigen reis gaan, dat me ook nog gaan kanoën en dat Gaius op Panama weer terug zal komen.

Nu ga ik weer heerlijk mijn hangmat op het achterdek ophangen en slapen. Gisteren heb ik bijna 12 uur geslapen maar vandaag ga ik dat niet redden hahaha

Groetjes Fenna!