Gevaar en het haaienpak

Gepubliceerd op 11 december 2021 om 22:55

We zijn nu dus onderweg van Tenerife naar Dominica hup de oceaan over. Het is best wel even anders zo'n lange oversteek. Vooral de deining is heel hoog hier.
We hebben echt wel gehad dat alles gewoon door het schip vloog. Ook is er qua leven in het water veel te zien hier.
Ik wist dus al dat er vliegende vissen bestonden en dat we de tegen konden komen omdat ze die andere jaren ook gezien hebben.

Elke wacht weer keek ik veel naar het water om er eentje te spotten. Toen afgelopen wacht zag ik er eindelijk eentje.
Eerst dacht ik wel dat het een vogel was hahaha. Soms komen ze ook in hele groepen zo hup hup het water uit.
Maar het leukste is toch wel als ze per ongeluk aan dek vliegen en dan liggen ze daar dood op het dek, we stoppen hem dan in een emmer en later word hij ontleed.
Ook vangen we hier best vaak vissen. Pas nog hadden we een mahi mahi gevangen.
Deze werd doodgestoken en heb ik samen met een van de matrozen helemaal gefileerd en hebben we de volgende avond opgegeten.
Gisteren zagen we zelf een mahi mahi vliegen! Dat is pas een raar gezicht want dat is echt wel een grote vis.

Vandaag had ik keukendienst waarin veel fout is gegaan. Zo begon het al met dat we een uur te vroeg wakker werden gemaakt als keukendienst.
Ik ben toen gaan slapen maar twee anderen hadden dus de schoenen die we gisteravond gezet hadden stiekem in het werkhok verstopt.
Daarna gingen we lekker beginnen met het eten. Als ontbijt hadden we yoghurt met muesli bedacht.
Muesli konden we eerst niet vinden maar uiteindleijk lag het in de kelder ergens onder de aardappelpuree.
Na het ontbijt begon het echte werk. Eerst even de afwas en daarna gingen we beginnen aan de lunche.
Pulled pork met aardappelsalade, tomatensalade en guacamole. Alles ging best lekker en het vlees zag er super lekker uit. Toen was het eindelijk klaar (ruim 3 kwartier te laat) en ging ik lekker eten. Echt na 5 minuten kwam er een geluid uit de keuken,
BOEM! Ja shit gelijk liep ik als eerste naar de keuken. KUT, de tomatensalade was hop van het aanrecht afgegleden. De bak lag daar zo ondersteboven op de vloer met alle resten eromheen.
Ergens in de andere hoek van de keuken lag de maatbeker waar de guacamole in zat. Vooral ZAT want nu lag het dus op de grond en op alle kastjes zaten klodders. Heerlijk zeg die deining. Dus was het tijd voor een flinke schoonmaak. Glibberend en gleidend ging ik door de keuken met emmer, sop en wisser. Toen het een beetje opgeruimd was konden we weer door met onze taak: koken.
Toch bleef het heel glad rondom de koelkast. Neeeeeee ik zag opeens dat dat gladde kwam door een stroompje van olie dat uit de koelkast liep. Dus hop de koelkast open, ja de pot met zongedroogde tomaten was niet goed dicht en omgevallen. De olie liep zo van het plankje op de spullen eronder en dan de vloer op. Samen met Kiki ben ik het toen gaan opruimen.
Ik zat daar zo op mijn knieen in de olie alles uit de koelkast halen. Komt er weer een mega golf. We glibberden zo samen met alle spullen weg van de koelkast, eeeen weer bam terug tegen de koelkast aan. Ja echt alles wat fout kon gaan ging ongeveer fout.

Sinterklaas word hier aan boord ook zeker niet vergeten. Gisteravond mochten we dus onze schoen zetten en hebben veel mensen een sinterklaastekening in hun schoen gedaan. Van de sint en piet hebben we toen allemaal een heerlijke chocoladeletter (half gesmolten) gekregen.
Vandaag hebben we op het middendek de cadeautjes en gedichten gedaan die we als wacht voor elkaar hadden gekocht. Dit alles onde rhet genot van heerlijke kruidnoten, taai taai poppen, schuimpjes en zelfs een speculaaspop. Tijdens de cadeautjes kwam er ook nog es een walvis vlak langs de boot zwemmen. En echt heeel dichtbij, 1 meter schat ik het. Ik kon hem bijna aanraken.

Tijdens het kopen van de cadautjes heb ik ook nog iets voor mijzelf gekocht, een haaienpak.
Echt een geniaal pak die je aantrek, dichtdoet en dan opblaast. Deze trok ik dan pas gewoon random in de avond omstebeurt een met Kiki.
Echt geweldig om zo rond te lopen als een haai. We zijn ook van plan om de wat saaie uitlegfilmpes over alles een upgrade te geven door ze na te maken in het haaienpak.

De laatste tijd is er vooral een ding waar veel mensen mee bezig zijn: de scheepsovername. 300 mijl voor Dominica nemen wij het hele schip over en doet de crew helemaal niks meer.
Ik heb een nieuwe functie bedacht: reporter. Ik ben dan van plan als ik aangenomen word om de ene dag een soort blog met foto's te maken. Voor de tweede dag wil ik een video gaan maken van hoe een dag hier gaat.
Ik heb net mijn sollicitatiebrief ingeleverd en binnenkort moeten we dan een voor een op sollicitatiegesprek komen.

Oja nog een ding die wel leuk is om te vertellen. Gisteren was ik dus wacht aan het lopen. Je bent dan met een groepje van 5 mensen + stuurvrouw verantwoordelijk voor het zeilen van het schip. Het was best prima weer maar achter ons zagen we een bui aankomen.
Meestal zijn het tijdelijke buien die ook wel eens "natte lucht" kunnen bevatten. We zagen hem steeds dichterbij komen en zagen in het water ook dat er regen aankwam.
Best snel ging het en moesten we heel veel zeilen snel weghalen. Het begon me toch hard tw waaien en die regen niet normaal. Bezaanbramstagzeil, bezaanmarsstagzeil en het grootbramstagzeil moesten we allemaal in een rap tempo weghalen. En nu was het echt wel zo heftig dat de stuurvrouw zelfs wilde dat iemand de kapitein ging halen.
Hij ging sturen en samen met de mensen die snel naar buiten waren gekomen om te helpen gingen wij verder. Bovenmars, ondermars BAM KLAP KLAP KLAP. 'ONDERMARS NU WEGHALEN' riep de kapitein hard over het dek. Shit de schoot was geknapt dus het zeil stond nu keihard te klapperen. Snel rende we naar de gordingen en geilijn en begonnen we eraan te hangen.
Ik voelde die spanning wel en ik geloof dat iedereen nu wel een beetje stress had. Het regende nu ook zo hard dat iedereen helemaal van top tot teen doorweekt was, ook de golven werden gewoon glad geblazen door de harde wind. Terwijl wij daar aan het strijden waren om veel zeil weg te halen zaten de mensen van school tegen de raampjes van de salon gedrukt om te kijken wat er allemaal gebeurde.
We hadden dit nog nooit meegemaakt zo'n heftige bui. Toen alle lijnen die overal over het dek verspreid lagen weer een beetje opgeruimd waren moesten we van Sam droge kleding aandoen.
Weer een beetje gekalmeerd kwamen we weer bij de stuurhut.
Omdat we het nog niet echt 'verwerkt' hadden wat er nou gebeurd was hebben we nog even met onze wacht met Sam gepraat. Hij vertelde hoe dit nou kon en dat dit wel kon ontwikkelen tot een flinke storm aan land. Ook vertelde hij dat het gewoon een inschattingsfout van de stuurman was en dat het niet onze schuld was dat we nog best veel zeil hadden staan.
Toen de bui net kwam stonden namelijk bijna alle zeilen. Nog best wel beduusd ging ik van wacht. Nu moesten die natte kleren en doorweekte schoenen buiten gehangen worden. Ik vond het wel een bijzondere ervaring. Het was achteraf ook zeker wel een ervaring maar Sam legde uit dat we het niet leuk mochte noemen omdat hierin veel schepen vergaan.
Het was namelijk een squal? dat is een plotselinge bui die best sterk en onverwachts kan zijn.

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.